Nederlands

Pier Renzo Ponzo is geboren in Cuneo op 8 augustus 1960.
Hij begint op tienjarige leeftijd met klarinetspelen in de plaatselijke fanfare van het plaatsje Carrù, gelegen tussen de Alpen en de Langhe, Italië, waar hij nog steeds woont.

Sinds 1980 is hij als gediplomeerd klarinettist actief als solist, componist en arrangeur, geluidsontwerper en musicus/acteur (zowel serieus als komisch repertoire).
Hij is een eclectisch poly-instrumentalist; met klarinet, saxofoons, blokfluiten, percussie-instrumenten, etnische instrumenten, elektronische instrumenten, zelfbedachte instrumenten en de stem bestrijkt hij alle muzikale gebieden, van avantgarde-jazz tot klassiek, van pop tot hedendaagse cultmuziek, van rock tot etnische- en volksmuziek, van funky tot liedrepertoire.

Drieëntwintig jaar lang, tussen 1983 en 2006, speelde hij aan de zijde van Carlo Actis Dato in het gelijknamige, internationaal befaamde kwartet, dat door de buitenlandse pers wordt gezien als de grappigste en meest originele groep binnen de nieuwe Italiaanse jazz.

Sinds 1991 is hij begeleider van Gianmaria Testa, voor wie hij de albums Montgolfiéres en Altre latitudini arrangeerde.

Sinds 1992 tourt hij non-stop met de muzikale cabaretgroep Trelilu.

Tussen 1991 en 1996 werkte hij in het team van Emanuele Ruffinengo als bedenker van publiciteitscampagnes en jingles voor grote Italiaanse radiofonische netwerken (105 Network, Radio MonteCarlo)en ook als arrangeur voor verschillende Italiaanse popmuziekproducties.

Hij heeft onder meer samengewerkt met: Enrico Rava, Stefano Bollani, Banda Osiris, Enzo Pietropaoli, Philippe Val, Atipico Trio, Actis Furioso, Mitteleuropa Orchestra di Andrea Centazzo, Nexus Orchestra, Gianluigi Trovesi, Riccardo Tesi, Pino Minafra, Elena Roggero, Caesar Stroscio, Emanuel Binet, David Lewis, Philippe Garcia en vele andere musici, acteurs, mimespelers, schilders en auteurs.

Hij is zowel solist Sound catcher als oprichter van ensembles, bijvoorbeeld:
Electrifié Duo, samen met de virtuoze contrabassist en elektrisch bassist Federico Marchesano.
Loop Killers, met Federico Marchesano en Eric Groleau, slagwerk.
Piero Ponzo & Colleagues, met Roberto Taufic, Filippo Gambetta, Federico Marchesano, Gilson Silveira, Riccardo Serra.
Black sun & other paintings, trio met Simona Colonna en Marco Vacchetti.
Hij heeft zijn medewerking verleend aan meer dan vijftig cd-opnames, en heeft kamermuziek , elektro-akoestische muziek, muziek voor bands, dans, theater en video, voor het onderwijs en voor tentoonstellingen, liederen en popnummers gecomponeerd.

Ponzo was te gast op prestigieuze festivals, in clubs, en radio- en televisie-uitzendingen in Italië, Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk, Duitsland, België, Luxemburg, Nederland, Finland, Zweden, Litouwen, Slovenië, Servië, Griekenland, Spanje, Martinique, Canada, Marokko, Tunesië, Ethiopië, Japan, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, de Verenigde Staten.

Hij heeft gespeeld in: Addis Abeba, Athene, Belgrado, Berlijn, Bern, Brussel, Den Haag, Helsinki, Lubiana, Madrid, Ottawa, Parijs, Rabat, Rome, Stockholm, Tokyo, Tunis, Wenen, Vilnius, Wellington en
Aix-en-Provence, Amiens, Amsterdam, Angers, Antwerpen, Aosta, Asti, Auckland, Avignon, Barcelona, Bari, Basel, Bergamo, Besançon, Blois, Bologna, Bolzano, Bonn, Bourges, Bordeaux, Bremen, Brescia, Brest, Brugge, Cagliari, CapeTown, Casablanca, Chicago, Clermont-Ferrand, Cuneo, Darmstadt, Dortmund, Dresden, Durban, Dusseldorf, Edmonton, Ferrara, Florence, Frankfurt, Freiburg, Fukui, Genua, Gent, Gibellina, Geneve, Graz, Grenoble, Groningen, Hamburg, Hannover, Heidelberg, Innsbruck, Karlsruhe, Kaunas, Keulen, Lamentin, LeMans, Luik, Leipzig, Los Angeles, Luxemburg, Luzern, Lyon, Mantua, Marseille, Melbourne, Metz, Milaan, Modena, Montpellier, Montréal, Muenchen, Mulhouse, Munster, Nagoya, Nantes, Napels, Neuchatel, New York, Nimes, Neuremberg, Noto, Novara, Novi Sad, Orléans, Oulu, Palermo, Parma, Patrasso, Perpignan, Perugia, Pisa, Potsdam, Quebec-Ville, Rennes, Regensburg, Rotterdam, Rouen, Salzburg, Santander, Sassari, Savona, Sydney, Siracusa, Sevilla, Stuttgart, Straatsburg, Tabarka, Taranto, Turijn, Tortona, Toronto, Toulouse, Tours, Trento, Turku, Utrecht, Valencia, Venetië, Verona, Vicenza, Wuppertal, Yokohama, Zürich, Zwolle en op tientallen andere kleinere en grotere podia.

Hij was artistiek directeur van het festival Suoni Virtuosi dal Mondo dat werd georganiseerd door New Creative Energy, en hij richtte samen met Chiara Gallo de uitgeverij Music for People op.

Voorstellingen:
Guarda che Luna, 2001-2009, samen met Enrico Rava, Banda Osiris, Gianmaria Testa, Stefano Bollani, Enzo Pietropaoli, regie van Giorgio Gallione.

L’isola sconosciuta (Het onbekende eiland), 2001, met Riccardo Tesi, Gianmaria Testa, Carla Signoris, Giuseppe Cederna, naar het verhaal van Jose Saramago, regie van Giorgio Gallione.

Raccontarsuonando, 2002, composities voor tientet met teksten van Carlo Lucarelli, Marco Lodoli, Marco Revelli, Gianni Mura, Gianmaria Testa, Marco Neirotti en Marco Vacchetti.

Rossintesta, 2004, met Paolo Rossi, Gianmaria Testa, Emanuele Dell’Aquila, Enzo Pietropaoli.

La Ballata di Myster Barmoon, 2005, tragedie van Giannino Balbis, met Michele Rados en Ada Prucca.

Black sun & other paintings, 2006-2008, met Simona Colonna, cello en dwarsfluit, en Marco Vacchetti, verteller.

Le rovine di Manhur, 2007, tragedie van Giannino Balbis, met Michele Rados, Ada Prucca en Diego Tampalini.

Oscillazioni libere, 2007, in duo met Marlen Pizzo, muzikale improvisaties en tekstfragmenten van verschillende auteurs.

Mi sussurrò mio padre, 2008, in duo met Debora Manassero, nieuw liedrepertoire op teksten van Rosa Massari.

Nulla più entra, 2009, met Debora Manassero, zang, en Fulvia Romeo, vertelster, naar een verhaal van Rosa Massari.

Pierone e il Bue (Peter en de os), 2009, met de Banda Osiris en Ottavo Richter.

Polifonie informali, 2009, solo performance on iron sculptures made by Enzo Mastrangelo.